Op een plankje in de kelderkast

“Ik ben even lopen! Het kan zijn dat ik met tien minuten weer terug ben. Maar het kan ook wat langer worden!”. Deze woorden galmen regelmatig vanaf de voordeur door de gang van onze huis. “Okee, tot straks!’’, klinkt het hijgend vanuit de tacxkamer. Mijn vriend Dorus, die zich op dat moment in het zweet werkt tijdens een meet-up met vrienden via Zwift (🚴‍♂️), weet dan wel hoe laat het is. Dat zal wel even duren. Natuurlijk zal het wel even duren, ik moet lachen om mezelf.

Mijn naam is Renée. Mijn passie voor hardlopen zit in mijn genen. Ik ben opgegroeid met twee hardlopende broers in een dorp in Zuid-Limburg. Verhuisde voor mijn studie naar Nijmegen en woon sinds een aantal jaar met Dorus en Weimaraner Storm (beide hardloopfanaten) in Arnhem. Ik heb naast mijn vaste baan een eigen bedrijf als (sport)fotografe en kan me geen leven zonder hardlopen voorstellen.

Mijn liefde voor lopen werd met het intreden van het coronavirus echter ineens vergezeld door onrust. Ik had het gevoel door te moeten trainen; ik had tenslotte mooie doelen gesteld. Nooit eerder zag ik de activiteitenfeed op Strava zó gevuld. Maar vind ik het wel slim om echt door te trainen in een tijd dat veel mensen ziek worden? In een tijd dat geadviseerd wordt zo veel mogelijk thuis te blijven om kwetsbaren te beschermen. En hoe lang gaat dit duren?

Ik besloot mijn onrust los te laten door mijn trainingsschema en de plannen om mijn PR’s te verbeteren te parkeren. Samen met mijn wedstrijdschoenen (HOKA ONE ONE Carbon X van Run2Day Arnhem), op een plankje in de kelderkast. Ze wachten geduldig af, tot we in betere tijden verkeren. Gezond zijn en blijven staat nu op nummer één. Ik ben zuinig op mijn lijf en voel me dankbaarder en vrijer dan ooit om te kunnen lopen:

Ik loop in andere parken of landgoederen. Kies nieuwe paadjes, vaak de meest groene. 🌿 Loop tot de zon komt, alleen op de wereld. Word vergezeld door vogels, of sta oog in oog met wild. Ik loop hoogtemeters, die ik normaal uit de weg ga. Bedenk mijn eigen schema, gewoon on the run. Loop soms lekker langzaam, soms juist weer rap.

En die doelen op dat plankje, die lopen niet weg. Maar tot die tijd, ikke wel! Een minuut of tien, of langer. 😇